حتما درباره ی پیج های Rich kids of tehran چیزایی شنیدین
پیج هایی که برای بعضی ها جز حسرت چیز دیگه ای نداره ...
آخه یکی نیست به این آقایون و خانم های محترمی که با ماشین های
فراری و پورشه و خونه های میلیاردی شون
با فیگور های مختلف عکس میگیرن
بگه : عزیزم بجای این که گوشی آیفون6
رو بگیری دستت و یه سلفی با ماشینت
بگیری و زیرش بنویسی " منو مازراتی خوشگلم یهویی"
و دل اونی رو که از صبح کله صحر
با یه پیکان مسافر کشی می کنه تا یه
لقمه نون برسونه دست خانوادش و شب
هم وقتی می رسه خونش تو یه اتاق 40 متری
از خستگی بیهوش میشه رو بسوزونی ,
یک صدم پول او مازراتی رو ببخش به یه بهزیستی ...
اصلا وقتی تو یه آبتبات به یه بچه یتیم می دی
, اون بچه تموم وجودش میشه
شادی و تمام عشقش رو می ریزه تو
چشماش و بهت میگه " مرسی عمو جون "
می پره تا بغلت کنه ,احساسی بهت دست میده
که تو رو تا آسمون ها می بره...
حواست باشه ...
یه روز که داری یه عکس "یهویی"
با ساعت 100 میلیونیت می گیری
"یهویی" ازرائیل سر میرسه ...
اونوقته که "یهویی" با یه فلش بک
ثانیه به ثانیه زندگیت می یاد جلوی چشمت ...
همون روزی که یه دختر بچه زیر بارون
, خیس و لرزون , از شیشه ی فراریت آویزون شده
بود تا یه فال ازش بخری و تو هم بدون
این که شیشرو بکشی پایین که خدایی نکرده سرما بخوری
با یه اشاره ی " برو رد کارت "
اونو از خودت روندی رو به یاد میاری ...
و "یهویی" می فهمی که :
چقدر دیر شده ...
